Ontketenen werd een succes
Belangrijke eerste fase in project Op zoek naar ware tolerantie
Via beelden en tekst schets ik mijn ontwikkeling
Gemaakt voor een expositie in het Sieboldhuis 2012 , in 2017 verkocht
Thema politiek en religie en kunst maken
Het is een rode cirkel met in zwart wit enkele gefotografeerde hoofden, een blauwe pijl en wat spannende kleuren op een witte achtergrond. Terwijl ik bezig ben met kunst maken dreigt er een atoomoorlog uit te breken tussen Israël en Iran. En ik maar denken; wat vinden de geestelijken, de Ayatollahs, Rabbijnen, Patriarchen e.d. van deze ontwikkeling. Iedere religie pleit toch voor compassie, althans volgens Karen Armstrong! Feitelijk is dit het begin van mijn zoektocht als kunstenaar naar een eigen stijl en visie op kunst. Op dit moment noem ik mij ‘een agogisch werkende kunstenaar’. Kunst maken is verandert in het hebben van een “kunstpraktijk” .
Zoeken naar een praktijk: Rembrantproject 2013
Kunst ?
Gemaakt 2010 na lessen bij Ars kunstenaarsvereniging te Leiden
Ik vervolg deze tekst met een verhaal, een nadere uitleg, om uit te komen bij mijn huidige positie in het debat over ‘kunst’ .
De narratieve dialoog helpt mij ?
Als beginnend kunstenaar, nu echt in opleiding, probeer ik met verhalende beelden het waarom van mijn kunstenaarschap inhoud te geven.
Vanaf 1 december 2012 is er een soort overgangsfase van mijn werkzame leven ingegaan. Van docent wordt ik beeldend vormgever en projectontwikkelaar.
Ik werk steeds vanuit mijn eigen verhaal, hoe kijk ik naar de wereld, religie, mannen! Dit noem ik een narratieve dialoog.
Geboren als oudste in een gezin met negen kinderen stond de bakkerij van onze familie centraal in mijn beleving van de wereld.
Twee jaar gelden maakte ik de hieronder afgebeelde installatie.
Ik noem het narratieve kunst.
Religie en compassie (grote stappen) zie PROJECTEN
De narratieve aanpak gaat er van uit dat ieder vraagstuk een persoonlijk (proces), een professioneel (product) en een politiek (publiek) verhaal heeft en dat deze verhalen voortdurend met elkaar in dialoog zijn. Met bepaalde kennis, manier van kijken en wijze van voelen.
Voorlopige conclusie: op weg naar ‘agogisch werkende kunstenaar’
Nu mijn professie is veranderd, ik heb een kunstenaarspraktijk, veranderen niet alleen de middelen en niet het verhaal en mijn doelen, maar ook de wereld van waaruit ik denk. Kunst maken is een ingewikkelder proces dan lesgeven en begeleiden. De invloed die je uitoefent heeft andere vormen van voorbereiding, uitvoering en presentatie. Je wordt niet beoordeelt op wat je doet maar vooral op wat je maakt.
wordt vervolgd eerst een weekend naar Kassel, de documenta !