Een programma met en voor mbo-studenten (+hbo en wo)voorafgaande aan het gelijknamige kunstroute evenement op 20, 21 en 22september wordt geconcretiseerd in de “Glossy”.
Monaf Alkhateeb en Wim Kuin, projectontwikkelaars (Atelier D16), beide pas afgestudeerd industriële vormgeving en kunstacademie, werkten en werken samen met jonge kunstenaars uit verschillende disciplines en vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties. ‘Ontketenen’ ging over de verwerking van het slavernijverleden. Er komt nu een vervolg: “Ieder z’n eigen bubbel” een project over de gevolgen van de slavernijdiscussie en de recente politieke ontwikkelingen.
Een glossy, een theaterproject en een expositie en festival.
‘Voorbij de komma” werd “Ontketenen” en wordt afgesloten met “160 tinten bruin”
Project: Op zoek naar ware tolerantie, wordt Voorbij de komma en eindigt als een boek. 160 tinten bruin
De afgelopen tweeënhalf jaar waren zwaar voor de Ekklesia als gemeenschap. Net als bij veel andere organisaties leidde de coronapandemie tot voortdurende aanpassingen, discussies en meningsverschillen. Ondertussen worden er beslissingen genomen voor de langere termijn. De veranderingen leidden tot wijzigingen in het bestuur en het professionele team. Bij dit alles speelt ook een turbulente maatschappelijke dynamiek. Denk aan het maatschappelijk debat over ongelijkheid (de toenemende armoede, de beweging ‘Black Lives Matter’), de onverwachte oorlog in Oekraïne, en een nieuwe instroom van vluchtelingen.
In deze context wil ik samen met anderen ”veranderkunst’ gaan maken
Het hier voorgestelde project krijgt de titel ‘Op zoek naar ‘ware tolerantie’’. Over de begrippen ‘verdraagzaamheid’ en ‘tolerantie’ worden discussie gevoerd tussen wetenschappers, journalisten en columnisten. In het boek “Ware tolerantie” (uitgave van Gennep april 2022) onder redactie van Marcel ten Hooven wordt het belang van het begrip besproken en de maatschappelijke noodzaak met voorbeelden aangegeven. Voor de Ekklesia is de opdracht: wij willen graag het polariseren achter ons laten en de verbinding zoeken om weer bij te dragen aan het oplossen van problemen in de wereld.
Het gaat om een vorm van ‘participatieve kunst’, dat wil zeggen, een groep van niet-kunstenaars werken aan thema’s, daarin begeleid door professionele kunstenaars. Vanuit het perspectief van de kunstenaars gaat het om ‘agogisch werk’ gericht op een ‘politiek kritische verandering’ binnen de Ekklesia. Als projectleider ben ik verantwoordelijk voor inhoud en organisatie. Het bestuur van de Ekklesia is opdrachtgever en rechtspersoon voor de financiering. Er is 2x een fondsaanvraag bij het fonds van ‘Kerk en Wereld’ gedaan. De crowdfunding via Voor de kunst was succesvol.
Vooraf